از دوستان و همراهان عزیز خواهشمندم جهت حفظ و نشر آثار استاد محمدخلیل مذنب (جمالی) در صورتی که از این بزرگوار عکس، دست نوشته، خاطره و... در اختیار دارند جهت استفاده و ارسال در وبلاگ به شماره واتساپ اینجانب ارسال نمایید.
09910606090
باتشکر-هادی قدوسی فر
🌹💖
برگرفته از کتاب "به تعظیم عشق"
با هرچه دل
سروده استاد محمد خلیل مذنب (جمالی)
پیراهن سپیده به تن دارم.
حال و هوای صبح شدن دارم.
لبخند میزند همه اعضایم.
روحی شکفته مثل چمن دارم.
من سرخوش از پیاله ی پنهانم.
سرمستی اویس قرن دارم.
چون تاک پیر در خم تاکستان،
صد خوشه ی خمارشکن دارم.
آبشخوری ز دشت ختا بیرون.
بویی ز آهوان ختن دارم.
اینجا سراغ من ز که میگیری؟
من در ورای خویش وطن دارم.
هر لحظه عالمی به خدا نزدیک،
بیرون از این سرای کهن دارم.
با هرچه دل، یکی شدنم بینید.
یک حرف دل ز هرچه دهن دارم.
پیچیده ام به رگ رگ خود با دل.
یک رشته از هزار رسن دارم.
نامحرمند گوش و زبان با هم،
هرجا به سینه، ضبط سخن دارم.
پوشیدنی جمال[جمالی] نیست.
با صد هزار پرده که من دارم.
سلام خدمت همراهان انجمن شعر و ادب جمالی
دوستان از طریق لینک گروه واتساپ میتوانند در گروه عضو شوند و از به روزرسانی وبلاگ و برنامه های آینده انجمن اطلاع پیدا کنند.
برای ورود به گروه واتساپ روی متن کلیک کنید.
در مصلای جنون
برگرفته از کتاب"دختر صوفی"
اثر استاد محمد خلیل مذنب (جمالی)
آبشار از کمر کوه فرو میریزد
یا که از سر به سر دوش تو مو می ریزد
طرح دیوانگی ام دوش به دوش تو نسیم
با دو صد واسطه ی حادثه جو می ریزد
در مصلای جنون قصد نمازی دارم
از سرانگشت دلم آب وضو می ریزد
می شکوفم چو گل از موج بهار نفست
نفست در نفسم نشئه ی هو می ریزد
گفته بودم که به کس راز دل افشا نکنم
مست مستم ز لبم راز مگو می ریزد
جوش صد آبی طوفان زده هر لحظه ی عمر
عشق در سینه ی ما از همه سو می ریزد
غیر دیوانگی از مردم عاشق مطلب
تا که در پرده یکی می به سبو می ریزد
تا جمالی غزل زلف تو آشفته سرود
دل پریشانی ام از دیده فرو می ریزد
استاد محمد خلیل مذنب متخلص به جمالی درسال ۱۳۱۰ در شهر استهبان از دیار شاعر خیز فارس دیده به جهان گشود.
